Volwassen tabakswittevliegen houden hun vleugels bijna verticaal als een dakje, zodat het gele lichaam duidelijker te zien is dan bij de kaswittevlieg. De kleine, ovale en gele eieren worden vooral gelegd op de onderkant van de bladeren, verspreid over het gewas. De larven zijn in het 1e stadium mobiel. In het daaropvolgende 2e t/m 4e stadium zijn ze vastzittend. De larvenstadia zijn lichtgeel tot transparant en verschillen nauwelijks van die van kaswittevlieg. De poppen zijn wel duidelijk anders van vorm, namelijk platter met schuine randen en nauwelijks wasdraden. De volwassen wittevlieg is in de pop zichtbaar (geel met rode oogjes en witte vleugelaanleg). De volwassen tabakswittevlieg ontpopt zich via een T-vormige opening. Tabakswittevlieg is veel kleiner dan kaswittevlieg.

Schade en verspreiding Tabakswittevlieg

Alle levensstadia behalve de eieren en de “pop” veroorzaken schade aan gewassen door consumptie van plantensappen waarbij ze hun mondorganen in bladvaten steken en zich voeden met het floëemsap dat ze opzuigen. Hierdoor kunnen kleine vlekjes ontstaan op het blad. Als een bijproduct van het voeden wordt honingdauw uitgescheiden en vaak veroorzaakt dit meer schade dan het zuigen op zich, door de groei van roetdauwschimmels. De fotosynthese wordt hierdoor geremd en de oogst wordt onaantrekkelijk of zelfs onbruikbaar. De tabakswittevlieg is een vector van meerdere gevreesde plantvirussen zoals het Tomato Yellow Leaf Curl Virus (TYLCV) en het Cereal Yellow Dwarf Virus (CYDV), waardoor grote economische schade kan ontstaan in tomaten, komkommer en andere kasgewassen.