Hoe herken je langstaartwolluis?

Opvallend kenmerk van langstaartwolluis  zijn de twee lange staartharen. Hun lengte is minstens die van het lichaam maar vaak langer. Ook rondom hun lichaam hebben langstaartwolluizen wat langere wasdraden dan de meeste andere wolluizen. Ze hebben een wat pluizig aanzien. De lichaamskleur is lichtgrijs met een lengtestreep over de rug. Het is een levendbarende soort.  De eitjes blijven in het lichaam van de moeder en er zijn dus geen zichtbare eimassa’s. Het vrouwtje is 3-4 mm lang en meer langgerekt dan het vrouwtje van veel andere wolluissoorten. De luis zit vaak verscholen in een pluizige witte massa.

Schade en verspreiding langstaartwolluis

Langstaartwolluis houdt van een warme en vochtige omgeving en zit vaak op verscholen plaatsen, zoals in okselknoppen, bloemknoppen of onder vruchtschutblaadjes. Daar prikken ze de plant aan en zuigen sappen. Aangeprikte plekken groeien niet mooi of helemaal niet uit en dat betekent voor sierplanten aanzienlijke schade. Door honingdauwproductie treedt schimmelvorming op waardoor de fotosynthese gehinderd wordt. Tropische vruchten kunnen bruine beurse plekken krijgen en daarop kunnen andere plagen, bv. schimmels vervolgens hun gang gaan. Vruchten zijn dan onverkoopbaar.

  • Levenscyclus langstaartwolluis

    60-80 eitjes per vrouwtje
    eitjes blijven in lichaam vrouwtje
    ei - adult: 2 maanden
    vrouwtje leeft 1-2 maanden, mannetje leeft enkele dagen
    meerdere generaties per jaar

  • Waardplanten langstaartwolluis

    veel sierplanten
    orchideeën
    palmen, Dracaena, varens
    tropische vruchten
    druiven

  • Langstaartwolluis vrouwtje (boven) en mannetje (onder)

  • Langstaartwolluis mannetje