De groene perzikluis is een middelgrote (1,2-2,5 mm), beweeglijke, ovale bladluis. De kleur varieert van wit of grijsachtig groen tot donkerder groen. Er komt ook een rode vorm voor. De poten zijn vrij kort. De sifonen hebben een gemiddelde lengte en zijn licht van kleur met een donker uiteinde. De antennes zijn ongeveer even lang als het lichaam. De staart is vrij klein. Deze soort heeft duidelijk zichtbare voorhoofdsknobbels. Bij de gevleugelde vorm zijn kop en schouders vrij donker en is op het achterlijf een donkere vlek zichtbaar.

Schade en verspreiding Groene perzikluis

De bladluis zit in groepjes over de hele plant, maar met name aan de bovenkant van de bovenste bladeren. Het zijn beweeglijke luizen, die regelmatig over de plant zwerven, vaak richting bloemknoppen. De perzikluis kan zowel binnen in kassen als buiten aangetroffen worden. Directe schade valt over het algemeen mee. Soms bladvervorming of krulling. Ook schade door honingdauwproductie komt voor. De meeste schade wordt echter veroorzaakt door de grote hoeveelheid virussen die deze bladluis kan overbrengen. De perzikluis komt over de hele wereld voor en staat bekend als de belangrijkste virusvector onder de bladluizen. De economische schade kan daarom groot zijn door deze plaag.