Bladluizen behoren, net als witte vliegen en dop-, schild- en wolluizen, tot de suborde van de plantenluizen. Alle plantenluizen voeden zich met plantensappen. Ze steken hun zuigsnuit in de floëemvaten van de plant en krijgen op deze manier grote hoeveelheden plantensappen binnen. Het overschot aan suikers wordt weer  afgescheiden in de vorm van honingdauw. De plant en de omgeving ervan wordt hierdoor kleverig. Hieraan kun je vaak als eerste de aanwezigheid van bladluizen opmerken. Vaak zitten de bladluizen bovenin de plant, op blad- of bloemknoppen. De onderkant van de bladeren is ook een geliefde verblijfplaats.

Er zijn heel veel verschillende soorten bladluizen, waaronder een groot aantal schadelijke soorten. Je kunt ze binnen in huis of in de kas tegenkomen maar ook buiten in de tuin of op bomen langs de straat . Dat zijn veelal andere soorten dan binnen, deels ook wel dezelfde. De bladluissoorten verschillen onderling sterk: er zijn groene, rode, gele, zwarte en grote of juist hele kleine. Ze kunnen zich heel snel vermenigvuldigen tot flinke kolonies.

Bladluissoorten zijn van elkaar te onderscheiden aan de hand van een aantal kenmerken: lichaamskleur, lichaamsvorm, kleur van de poten, kleur van de antennen, vorm en kleur van de siphonen (uitsteeksels op achterlijf) en vorm en lengte van de cauda (staart).

Met hun zuigsnuit zuigen bladluizen sappen uit de bladeren van planten. Aangetaste bladeren kunnen uiteindelijk afvallen. Hierdoor wordt de plantengroei geremd en vermindert de opbrengst. Het zuigen aan de plant kan een allergische reactie veroorzaken, waardoor misvorming kan optreden. Overtollig suiker, dat de bladluizen met het plantensap naar binnen krijgen, wordt afgescheiden in de vorm van honingdauw. Dit is een kleverige substantie waarop zwarte roetdauwschimmels kunnen groeien. Soms brengen bladluizen virussen over, waardoor de plant ziek wordt.

Soms verraden bladluizen zich ook door de grote aantallen witte vervellinghuidjes op de bladeren of in de groeipunten van de plant. Dit zijn resten van de bladluis die overblijven nadat de bladluis verveld is, dood materiaal dus.

Ook buiten kunnen hinderlijke soorten bladluizen voorkomen in bomen, struiken en hagen. Vooral in laanbomen kunnen ze voor veel overlast zorgen. Het betreft meestal specifieke bladluissoorten (ze tasten slechts één type boom aan) zoals de lindebladluis en de esdoornbladluis.